Przygotowanie plików do druku wymaga dużej precyzji i znajomości specyficznych wymagań technologii drukarskiej. Nawet najmniejsze błędy mogą prowadzić do problemów, które wpływają na jakość końcowego produktu. Jednym z najczęstszych błędów jest brak spadów, czyli marginesów bezpieczeństwa wokół projektu. Spady są niezbędne, aby uniknąć białych krawędzi po przycięciu wydrukowanego materiału. Standardowo wynoszą one od 3 do 5 mm, co pozwala na precyzyjne przycięcie bez ryzyka obcięcia ważnych elementów projektu. Brak spadów prowadzi do sytuacji, w której projekt nie rozciąga się do krawędzi po druku, a to skutkuje widocznymi białymi liniami na brzegach. Aby uniknąć tego problemu, zawsze należy ustawiać spady w programie graficznym takim jak Adobe InDesign, Illustrator czy CorelDRAW. Kluczowe elementy, które mają znajdować się na krawędzi projektu, powinny być rozciągnięte poza obszar projektu o odpowiednie milimetry.
Kolejnym częstym błędem jest wybór niewłaściwego formatu pliku. Nie każdy format nadaje się do druku. Najczęściej stosowanym formatem jest PDF, który jest uniwersalny i niezawodny. Inne formaty, jak JPG, PNG czy TIFF, mogą powodować problemy z jakością obrazu, szczególnie jeśli mają niską rozdzielczość. Dlatego należy eksportować pliki do formatu PDF w wysokiej rozdzielczości, uwzględniając spady i znaczniki cięcia. Ważne jest również upewnienie się, że PDF jest zoptymalizowany pod kątem druku, co można ustawić w opcjach eksportu, na przykład w Adobe Acrobat. Pliki z niską rozdzielczością to kolejny problem. Mogą one wyglądać dobrze na ekranie, ale po wydrukowaniu będą rozmazane lub pikselowane. Standardowa rozdzielczość dla druku wynosi 300 dpi (dots per inch). Grafiki o niższej rozdzielczości, takie jak 72 dpi stosowane w projektach cyfrowych, będą wyglądały źle po wydrukowaniu. Aby uniknąć tego błędu, należy upewnić się, że wszystkie elementy graficzne w projekcie mają rozdzielczość co najmniej 300 dpi. W przypadku powiększania obrazów należy zwrócić uwagę na ich jakość i dopasować wielkość bez utraty ostrości.
Problemem może być również brak konwersji kolorów na CMYK. Pliki stworzone w przestrzeni kolorów RGB mogą wyglądać inaczej po wydrukowaniu, ponieważ drukarnie używają przestrzeni kolorów CMYK, która różni się od RGB stosowanego na ekranach. Niewłaściwa konwersja może prowadzić do zmiany odcieni kolorów, które były widoczne na monitorze, ale nie zostaną odwzorowane w druku. Aby uniknąć tego problemu, zawsze należy konwertować projekty z RGB na CMYK przed wysłaniem ich do drukarni. Programy takie jak Adobe Photoshop i InDesign umożliwiają konwersję na etapie projektowania, co pozwala uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek po wydruku.
Kolejnym błędem, na który należy zwrócić uwagę, jest nieodpowiednia jakość czcionek. Niektóre czcionki, zwłaszcza te pobierane z internetu, mogą nie być kompatybilne z oprogramowaniem drukarni. Dodatkowo, jeśli czcionki w pliku nie zostaną poprawnie zagnieżdżone lub zamienione na krzywe, drukarnia może mieć problem z ich poprawnym wyświetleniem. Aby temu zapobiec, przed zapisaniem pliku do druku należy zamienić wszystkie czcionki na krzywe (outline), co gwarantuje, że tekst będzie wyświetlany poprawnie niezależnie od tego, jakie czcionki są zainstalowane w drukarni.
Zbyt cienkie linie i drobne detale również mogą stanowić problem. Bardzo cienkie linie, zbyt małe elementy graficzne lub drobne szczegóły mogą być niewidoczne lub rozmazane po druku, zwłaszcza na mniejszych formatach. Drukarnie mogą mieć trudności z dokładnym odwzorowaniem takich elementów, co skutkuje ich zniekształceniem lub całkowitym zanikiem na wydruku. Aby temu zapobiec, linie w projekcie powinny mieć odpowiednią grubość, zazwyczaj nie mniejszą niż 0,25 mm, aby były wyraźne po druku. W przypadku bardzo szczegółowych grafik warto skonsultować się z drukarnią, aby dowiedzieć się, jakie minimalne grubości linii są zalecane dla danego rodzaju druku.
Innym błędem, który często się pojawia, jest brak marginesów bezpieczeństwa. Marginesy bezpieczeństwa to przestrzeń wokół kluczowych elementów projektu (tekst, logo, grafika), która powinna być zachowana co najmniej 5 mm od krawędzi cięcia. Umieszczenie ważnych elementów zbyt blisko krawędzi może skutkować ich obcięciem podczas przycinania. Aby uniknąć tego problemu, należy zostawić odpowiedni margines wewnątrz projektu, aby kluczowe elementy nie znalazły się zbyt blisko krawędzi. Standardowo jest to 5-10 mm od krawędzi cięcia, co pozwala uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek po przycięciu wydruku.
Nie mniej istotnym błędem jest również brak dostosowania pliku do rodzaju papieru i techniki druku. Różne rodzaje papieru i metody druku mają inne wymagania co do nasycenia kolorów, kontrastu czy rodzaju czcionek. Niewłaściwe dobranie projektu do materiału może spowodować, że finalny produkt będzie wyglądał inaczej niż oczekiwano, na przykład kolory będą mniej intensywne, a drobne detale zanikną. Aby temu zapobiec, przed rozpoczęciem pracy nad projektem warto dowiedzieć się, jaki papier i metoda druku będą stosowane, i odpowiednio dostosować plik.
Innym problemem, z którym można się spotkać, jest niewłaściwe przygotowanie plików wielostronicowych. Przy projektowaniu broszur, katalogów czy książek, ważne jest, aby strony były przygotowane zgodnie z kolejnością druku. Błędy w ułożeniu stron mogą prowadzić do niewłaściwej kolejności w finalnym produkcie, co skutkuje dezorientacją użytkownika. Aby temu zapobiec, należy zapisać plik z poprawnym ułożeniem stron w programie graficznym, upewniając się, że strony są odpowiednio sparowane do druku dwustronnego lub składanki.
Ważnym elementem, o którym często się zapomina, jest również uwzględnienie nadmiaru tuszu (ink limit) w projekcie. Przekroczenie dopuszczalnego poziomu nasycenia tuszem może prowadzić do problemów podczas druku, takich jak rozmazywanie się kolorów, dłuższy czas schnięcia czy nawet uszkodzenie materiału. W celu uniknięcia tego problemu warto ograniczyć nasycenie kolorów w projekcie do maksymalnie 300%, co oznacza, że suma wartości CMYK nie powinna przekraczać 300%. Programy graficzne oferują opcje sprawdzania nasycenia tuszu, co pozwala uniknąć tego błędu.
Na koniec warto wspomnieć o problemach związanych z przygotowaniem plików do druku w formatach niestandardowych. Niewłaściwe ustawienia formatów, takie jak zbyt małe wymiary projektu, brak odpowiedniego rozdzielczości, czy pominięcie kluczowych elementów technicznych (jak linie cięcia) mogą prowadzić do poważnych problemów z drukiem. Aby tego uniknąć, zawsze należy dostosować projekt do wymagań drukarni, konsultując się z nimi w przypadku niestandardowych formatów i specyficznych projektów.
